به نقل از «جماران»

سعدالله زارعی: جهان اسلام روسیه را دشمن نمی داند/ در طول 30 تا 40 سال گذشته روسیه بیشتر در کنار فلسطینی ها بوده است/ شعیب بهمن: بحران روسیه و اوکراین را آمریکایی ها رقم زده اند/ این جنگ «دام» برای روس ها نبود

تاریخ انتشار: ۱۷ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۵۴۳۴۶۸

نشست تخصصی «بحران اوکراین و تأثیر آن بر معادلات خاورمیانه» پیش از ظهر دوشنبه 16 اسفند توسط جمعیت دفاع از ملت فلسطین برگزار شد.

به گزارش خبرنگار جماران، سعدالله زارعی در ابتدای این نشست گفت: ارجاعات تاریخی گاهی کمک به درک موضوع می کند و گاهی هم اغواکننده است؛ به این دلیل که ممکن است در یک واحد سیاسی سیاست تغییر کرده باشد و ممکن هم هست تغییر نکرده باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به عنوان نمونه اگر تحلیلی درباره جمهوری اسلامی ارائه شود و به این مسأله نگاه نکند که ایران در چند دهه اخیر یک انقلاب تجربه کرده، این تحلیل واقعیت نخواهد داشت. لذا این مسأله را باید درباره نسبت منطقه خودمان با غرب و روسیه مورد مطالعه قرار دهیم.

این کارشناس مسائل بین المللی افزود: بر اساس این ملاحظه، ما در برابر غرب یک نوع یکپارچگی می بینیم؛ چون غربی ها عموما در قبال منطقه، جهان اسلام و محور مقاومت یک موضع سلبی و منفی داشته اند. در واقع غرب تغییری نکرده است و همان ایدئولوژی استعمارگرانه قرون گذشته را دنبال می کند و ما تفاوتی در روش مواجهه غرب با این منطقه مشاهده نمی کنیم؛ همان خصومت ها و دشمنی ها به همان شدت قبل وجود دارد. اما درباره روسیه تفاوت هایی را می توان مشاهده کرد، البته با وجود اینکه روس ها در قبال منطقه و جهان اسلام نکات منفی دارند اما در مجموع ما شاهد برخی تفاوت ها در این مسأله بوده ایم.

وی تصریح کرد: به عنوان نمونه درباره مسأله فلسطین، با وجود اینکه یک میلیون و 300 هزار یهودی روس تبار در اسرائیل حضور دارند اما حال شاهد هستیم در طول 30 تا 40 سال گذشته روسیه بیشتر در کنار فلسطینی ها بوده است. ما امروز می بینیم که این مسأله به سطحی از تعارض میان دولت روسیه و رژیم صهیونیستی رسیده است. مواضع اخیر مقامات روس درباره ادامه تجاوزات رژیم صهیونیستی علیه سوریه از این جمله تغییرات بوده است. روابط بسیار نزدیکی که روسیه با ایران داشته که با سیاست های آمریکا و رژیم صهیونیستی مغایرت دارد یکی از این نمونه ها محسوب می شود.

زارعی اظهار داشت: مسأله مهم دیگر این است که حس عمومی جهان اسلام از آفریقا تا آسیا از کشورهای شیعه نشین تا سنی، همه نسبت به غرب و آمریکا یک نفرت مشترک با حجم بالا دارند. مسأله ای که نظرسنجی های مؤسسات غربی نیز بر آن صحه گذاشته است. بنابراین، یک حس عمومی در جهان اسلام نسبت به اینکه غرب دشمن آنهاست وجود دارد؛ مسأله ای که درباره روسیه وجود ندارد. این هم بی دلیل نیست که عدم نفرت نسبت به روسیه وجود دارد و نسبت غرب وجود ندارد. 

وی یادآور شد: در تحولات اخیر هم مشاهده شد که جهان اسلام و به ویژه محور مقاومت در قبال تحولات اوکراین به این نتیجه رسیدند که باید موضع ضد غربی اتخاذ کنند. این موضع گیری به این دلیل اتخاذ شده که رهبران مقاومت در منطقه به این نتیجه رسیده اند که این تحولات می تواند به عنوان یک نقطه عطف مهم تلقی شود که در آینده تأثیرات مهمی بر منطقه و جهان خواهد داشت. موضوع دیگر درباره این تحولات، روشن شدن مواضع برخی کشورها در قبال مسائل مختلف منطقه بود. به عنوان نمونه، ترکیه پیش از این مواضع خوبی در قبال محور مقاومت اتخاذ نمی کرد. در این صحنه ترکیه آمد و موضع گرفت، در واقع کنار غربی ها ایستاد و حساب خودش را از روسیه جدا کرد. موضعی که نوعی ناپختگی سیاسی از سوی اردوغان در آن دیده می شود.

این کارشناس مسائل بین المللی گفت: مطلب آخر اینکه ما به عنوان جمهوری اسلامی در این فضا یک فضای تنفس پیدا کردیم تا سیاست های خود را در فضای آرام تری پیش ببریم. در واقع باید ایران تلاش کند فضای مشترک با روسیه را از فاز تفاهم و همکاری به فاز کار مشترک و اقدام هماهنگ برساند. ایران نیز می تواند از فضای جدید ایجاد شده در راستای کمک گرفتن از روسیه در پرونده هایی نظیر یمن استفاده کند. در نتیجه باید تاکید کنم در فضای منطقه یک نوع تعدیل و اصلاح ایجاد شده که می توان از آن بهره هایی را برد.

به گزارش خبرنگار جماران، شعیب بهمن نیز در این نشست گفت: درباره بحران اوکراین دلایل متعددی را می توان ذکر کرد که چرا به اینجا رسیده است. در وهله اول باید تأکید کنیم که این درگیری و جنگ اساسا میان روسیه و اوکراین نیست و نباید سطح تحلیل خود را به این سطح تقلیل دهیم. واقعیت این است که بحران فعلی حاصل شرایط و اقدامات پی در پی است که آمریکایی ها رقم زدند. البته به این معنی نیست که این جنگ دامی بوده که روسها در آن گرفتار شده اند؛ چون روس ها هم دلایل خود را برای شروع جنگ داشته اند.

این کارشناس مسائل بین المللی تأکید کرد: من معتقدم که یکی از دلایل این جنگ به مسائل غرب آسیا  مرتبط است. یک نگاه کوتاه تاریخی داشته باشیم به مسائلی که در دهه های اخیر در این منطقه میان آمریکا و روسیه رخ داده است. در واقع این تحولات ریشه در رخدادهای تاریخی دارد که میان روسیه و غرب در منطقه غرب آسیا وجود داشته است، منطقه ای که در آن روسها نقش کمرنگی داشته اند و آنها به عنوان یک بازیگر فعال در این تحولات حضور نداشته اند.

وی ادامه داد: در دهه های اخیر آمریکایی ها تلاش داشته اند که نفوذ توأمان سیاسی و نظامی خود را گسترش دهند. از سال  2000 به بعد که روسیه با قدرت گرفتن پوتین شرایط جدیدی پیدا می کند، روسیه دگرگونی هایی در سیاست های خود ایجاد کردند که در آن تقابل میان روسیه و آمریکا در برخی مسائل به طور واضح قابل مشاهده است. در تقابل با این شرایط آمریکایی ها در اطراف روسیه، مدل انقلاب رنگی را به اجرا درآوردند تا سیاست های خود را به ثمر بنشاند.

یهمن افزود: می توان گفت، بن بست سیاست های آمریکا در غرب آسیا و اطراف روسیه باعث شد که در نهایت جریان های روس گرا بتوانند مجددا قدرت را به دست آورند. این یعنی شکست پروژه انقلاب رنگی برای آمریکایی ها. در واقع آمریکایی ها پس از شکست در انقلاب های رنگی به سمت سیاست بحران سازی علیه روسیه اقدام کردند. ما مدل این بحران سازی را در سال 2014 در اوکراین مشاهده کردیم. که قبل از آن در سال 2011 این مدل را در سوریه مشاهده کرده بودیم. در مقابل روسیه نیز ساکت ننشست و در سال 2014 اقدام به الحاق برخی از اراضی اوکراین کرد تا روند پیوستن این کشور به ناتو را دچار مشکل کند.

وی یادآور شد: در 2014 و 2015 روسها عملا وارد بحران هایی در سوریه و اوکراین می شوند که آمریکایی ها آنها را ایجاد کرده اند، اما نتیجه برای روسها موفقیت آمیز و برای آمریکایی ها ناامید کننده بود. در واقع آمریکایی ها احساس کردند که در بحران هایی که در یک دهه گذشته علیه روس ها اجرا کردند شکست خورده اند و باید دست به اقدامی جدید بزنند تا روسیه را به دوران ضعف و ناکامی خودش برسانند. مطلوب آمریکایی ها این است که روسیه بازیگر مهمی در منطقه خاورمیانه، آمریکای لاتین و اروپا نباشد و در پشت مرزهای خود محصور باشد. مساله ای که اخیرا با بحران سازی در قزاقستان و اوکراین دیده شد.

این کارشناس مسائل بین المللی اظهار داشت: من تصور می کنم این رخداد برای جبهه مقاومت یک فرصت است چون به تضعیف موضع کشورهای وابسته به آمریکا در منطقه منجر می شود. از طرفی کشورهای منطقه نیز به تدریج متوجه شده اند که آمریکایی ها در بزنگاه های تاریخی هرگز حامی آنها نخواهند بود.  متحدان آمریکا در منطقه هم اکنون در موضع ضعف قرار دارند و آن سیاست های یکپارچه گذشته را نمی توانند اتخاذ کنند. مسأله دیگر روشن شدن موضع برخی کشورهای منطقه در قبال رخدادها و تحولات مهم در منطقه است که در ارتباط با ترکیه و رژیم صهیونیستی دیده شد.

وی افزود: رژیم صهیونیستی در دوران نتانیاهو تلاش می کردند که نشان دهند که روابط گرمی با روسیه دارند. اما هم اکنون شرایط به جایی رسیده که حمایت های رژیم صهیونیستی از اوکراین باعث شده ما در انتظار تغییرات قابل توجهی در منطقه باشیم. به ویژه اینکه رئیس جمهور اوکراین به نوعی خود را در صف حامیان رژیم صهیونیستی قرار داده است و در رژیم صهیونیستی نیز نگاه های منفی نسبت روسیه وجود دارد.

بهمن تأکید کرد: نکته دیگر در قبال تعامل روسیه با ایران است، تحریم شدن گسترده روسیه باعث می شود که شرکت های روسی دیگر نگرانی جدی در قبال مواجه شدن با تحریم در صورت برقراری روابط با ایران را نداشته باشند و این مسأله می تواند به ایران کمک کند. در گذشته همواره محور مقاومت و ایران در نوک پیکان تقابل با غرب و آمریکا قرار داشتند اما در شرایط کنونی روسیه نیز در نوک این پیکان قرار گرفته است، این مساله می تواند یک فضای تنفس عالی به ایران برای اجرای سیاست های خودش بدهد.

وی افزود: البته باید ایران نگاه بلند مدتی نسبت به شرایط و تحولات اخیر رخ داده داشته باشد و نباید نگاه ابزاری داشته باشیم. در این مسیر باید با نگاه کلان و راهبردی به تقویت روابط با کشورهای محور مقاومت بپردازیم.

منبع: جماران

کلیدواژه: افغانستان سهام عدالت لیگ برتر لیگ قهرمانان مقدماتی جام جهانی واردات خودرو ویروس کرونا جمعیت دفاع از ملت فلسطین سعدالله زارعی شعیب بهمن افغانستان سهام عدالت لیگ برتر لیگ قهرمانان مقدماتی جام جهانی واردات خودرو ویروس کرونا کارشناس مسائل بین المللی رژیم صهیونیستی سیاست های خود آمریکایی ها محور مقاومت جهان اسلام داشته اند روس ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۵۴۳۴۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

واشنگتن پست : طرح صلح خاورمیانه بایدن توهم است تا واقعیت/ طرح نتانیاهو برای غزه شامل جنگ بیشتر است/ اعراب طرف گفت و گویی در تل آویو ندارند

به گزارش جماران، آیا طرح صلح جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده برای خاورمیانه می تواند ره به جایی ببرد؟ واشنگتن پست در نوشتاری تحلیلی در این باره از این طرح باعنوان متوهمانه نام برده و می نویسد : توهمات پشت طرح بایدن برای صلح خاورمیانه چیست؟  در ظاهر، چشم انداز بزرگ جو بایدن برای خاورمیانه بسیار منطقی است؛ اسرائیل، متحد آمریکا و بهره‌مند از میلیاردها دلار کمک نظامی این کشور، ترس از امنیت منطقه‌ای خود را از طریق مجموعه‌ای آشکار از ائتلاف‌ها با برخی از همسایگان عرب خود فرونشانده است. آن کشورهای عربی که عمدتاً توسط پادشاهان سنی اداره می‌شوند، سود حاصل از این معامله را  با روابط نزدیک‌تر با کشوری که به‌خاطر بخش فناوری و صنایع دفاعی پیشرفته‌اش شناخته می‌شود، به دست خواهند آورد. در چنین شرایطی، ایران که با هر سه طرف این معامله رابطه پر اما و اگری دارد گرفتار اتحاد و ائتلاف آنها خواهدشد.

این دیدگاه کم و بیش همان مفهومی است که دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا را در هنگام ایجاد توافقنامه آبراهام  - توافقات عادی سازی بین اسرائیل و دو پادشاهی عربی (امارات متحده عربی و بحرین) – سرخوش کرده و رئیس جمهور پیشین از آن با عنوان دستاوردهایی برای صلح منطقه یاد کرد.

اما مشکلی که امیدهای بایدن برای صلح خاورمیانه را از بین برد، همان مشکلی است که ترامپ نتوانست به آن رسیدگی کند: رابطه بین اسرائیلی ها و فلسطینی ها.

ترامپ و متحدانش سعی کردند مسئله فلسطینی ها و فقدان یک کشور قابل دوام و نداشتن حقوقی مشابه با میلیون ها اسرائیلی در میان آنها  را به اصطلاح زیر قالی کرده و از دیده پنهان کنند.  پادشاهان خلیج فارس که از سالها روند شکست صلح خسته شده بودند و تهدید ایران را هم جدی تر می دیدند تا حدودی به چارچوب تعیین شده از سوی آمریکا ملزم و متعهد شدند.

جو بایدن روی کار آمد و تصمیم گرفت تا پا جای پای ترامپ بگذارد و پس از اینکه ترامپ هدیه سیاسی به جناح راست اسرائیل داد، جانشین او چند امتیاز نمادین به فلسطینی ها داد.  تا تابستان 2023، صحبت از عادی سازی روابط سعودی-اسرائیل در خاورمیانه سر و صدای زیادی داشت.

سپس 7 اکتبر فرا رسید، زمانی که گروه حماس با حمله بی سابقه و مرگباری به جنوب سرزمین های اشغالی حمله کرد . تاکنون در جنگ غزه بیش از 34000 فلسطینی - که بسیاری از آنها زن و کودک بودند - توسط نیروهای اسرائیلی کشته شده اند( به شهادت رسیده اند).

 این جنگ وضعیت ناآرام موجود در منطقه را در هم شکست. ایالات متحده، همراه با شرکای اروپایی و عرب خود، همگی اذعان دارند که روند رو به مرگ برای دستیابی به یک کشور فلسطینی باید احیا شود، حتی در شرایطی که آنها برای توقف فوری خصومت ها و آزادی اسیران باقی مانده در اسارت حماس تلاش می کنند. اما بین امیدهای بایدن و واقعیت‌های موجود شکافی وجود دارد. ایالات متحده همچنان توافق اسرائیل و عربستان را محور یک توافق سیاسی گسترده تر می داند که راه را برای بازسازی غزه و همچنین ظهور یک کشور فلسطینی هموار می کند.

تلفات تکان دهنده در غزه، تعامل دولت های عربی با اسرائیلی ها را بدون اولویت دادن به نگرانی های فلسطینی ها، تبدیل به کاری غیرممکن کرده است. به نظر نمی رسد که هیچ کس در ساختار سیاسی اسرائیل  از متحدان راست افراطی نخست وزیر جناح راست بنیامین نتانیاهو گرفته تا رقبای اصلی او در اپوزیسیون میانه روتر به نظر مایل به بررسی مسئله حق تعیین سرنوشت یا حقوق فلسطینیان باشد.

یک ستون نویس روزنامه اسرائیلی هاآرتص، اخیرا در این باره نوشته است: «اسرائیل توجهی به اصل ماجرا نمی کند. در حال حاضر مقام های اسرائیلی نه تمایلی برای تصمیم گیری های استراتژیک در قبال این مسئله فلسطین دارند و نه البته ابزار آن را در دست دارند. همه چیز تاکتیکی است. اسرائیل در سه جبهه دچار خشم موجه، ناامیدی و بن بست شده است: در غزه علیه حماس. در لبنان در مقابل حزب الله؛ و در دایره بیرونی، علیه ایران.»

خشم قابل توجیهی از طرف شرکای عرب در معامله احتمالی با اسرائیل نیز وجود دارد. وزیر امور خارجه اردن، روز یکشنبه در نشست ویژه مجمع جهانی اقتصاد در ریاض پایتخت عربستان سعودی، با اشاره به ادامه مخالفت اسرائیل با حل و فصل مسائل گفت: «چالشی که ما داریم این است که در حال حاضر شریکی در اسرائیل در مورد هر گونه صحبت در مورد تشکیل کشور فلسطین نداریم.»

شاهزاده فیصل بن فرحان آل سعود، وزیر امور خارجه عربستان سعودی، این نگرانی‌ها را تکرار کرد و گفت که تعهد اسرائیل به راه‌حل تشکیل دو کشور، به هر ماموریتی برای برقراری صلح در منطقه اعتبار بیشتری می بخشد. او ادامه داد : اگر همه ما موافقیم که دولت فلسطین و  دادن حقوق فلسطینیان  راه حلی است که همه ما به آن نیازمند هستیم پس همه ما باید تصمیم بگیریم که  تمام منابع خود را برای تحقق آن سرمایه گذاری کنیم.

مشکل اینجاست که اسرائیلی ها موافق نیستند. آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه، در هفتمین سفر خود به منطقه از زمان آغاز جنگ، به اسرائیل خواهد رفت و یک بار دیگر با نتانیاهو سرکش روبرو خواهد شد. در ریاض، بلینکن اصل مشکل را تایید کرد: «من فکر می‌کنم واضح است که در غیاب یک افق سیاسی واقعی برای فلسطینی‌ها، داشتن یک برنامه منسجم برای خود غزه، اگر نگوییم غیرممکن، بسیار سخت‌تر خواهد بود.»

طرح نتانیاهو برای غزه شامل جنگ بیشتر است. روز سه‌شنبه، او به  فشارهای داخلی و بین‌المللی در برابر حمله گسترده اسرائیل به رفح، شهر جنوبی غزه که محل زندگی بیش از یک میلیون آواره فلسطینی است، هیچ اهمیتی نداد. نتانیاهو در دیدار با نمایندگان خانواده‌های گروگان‌ها و قربانیان  گفت: «ما وارد رفح می‌شویم و گردان‌های حماس را با یا بدون توافق در آنجا نابود می‌کنیم تا به پیروزی کامل برسیم.»

در ریاض، محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین که مقر آن در کرانه باختری است، گفت: اگر نتانیاهو به راه خود ادامه دهد، بزرگترین فاجعه در تاریخ مردم فلسطین رخ خواهد داد. ایالات متحده تنها کشوری است که می تواند اسرائیل را از ارتکاب این جنایت باز دارد. حتی در صورت حمله به رفح، مشخص نیست که نتانیاهو به اهداف استراتژیک اعلام شده خود دست یابد. کارشناسان معتقدند که ظرفیت‌های نظامی حماس تنزل یافته، اما به سختی از بین رفته است. در همین حال غزه نابود و ویران شده است.

ژان پیر فیلیو، مورخ سیاسی در این باره می گوید: لشکرکشی اسرائیل به نوار غزه ، پتانسیل این منطقه به عنوان محلی برای زندگی را کاملا از میان برده است.   این تلی از ویرانه‌ها که نفرت فقط در آن رشد می کند ، زمینه‌ی حاصلخیز برای احیای اسلام‌گرایی مسلحانه خواهد بود.